Το τεράστιο πορτοκαλί ροδάκινο
Ένα στιχάκι βουτάει στον καφέ σου
κολυμπά στα παγάκια
κι αφήνει φιλιά στον αφρό του.
Ξενύχτι στο τηλέφωνο και χθές.
Να σου μιλώ σκεπασμένη σκέψεις
και να ονειρεύομαι
και πριν και μετά τα μεσάνυχτα.
Καπνός. Χορεύει, ζωντανεύει και φλέγεται.
Σιωπές στριμωγμένες στην τσάντα μου,
τις πνίγω ζουλώντας τες με πράγματα.
Κι ο ήλιος σήμερα,
τεράστιο ροδάκινο που έβαψε πορτοκαλί
το ουράνιο στερέωμα.
Έμαθε πως έρχεσαι
και ντύθηκε με τα καλά του.
18/4/2008 Αθήνα
1 comment:
επιτέλους νέο ποστ! Αλλά μέρα νηστείας και εσύ... :) Μέτρα αντίστροφα 3,5 ώρες σμουαττττττττσσσσσσσσσσσ
Post a Comment