Φανάρια στεγνά από φως....

ΕΡΗΜΑ ΦΑΝΑΡΙΑ,
ΣΤΕΓΝΑ ΑΠΟ ΦΩΣ,
ΤΟ ΚΕΝΟ ΣΟΥ ΓΛΥΚΙΕΑ ΜΟΥ,
ΠΙΑ ΔΕ ΦΩΤΙΖΟΥΝ.
ΟΥΤΕ ΛΑΜΠΑΚΙΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ
ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΝΙΑ ΣΟΥ
ΔΕ ΣΒΗΝΟΥΝ.
ΦΩΣ ΧΡΥΣΟ
ΠΟΥ ΠΙΑ ΔΕ Σ' ΑΓΓΙΖΕΙ,
ΚΙ Ο ΗΛΙΟΣ
ΜΟΝΟ ΤΗ ΣΑΡΚΑ ΣΟΥ ΚΑΕΙ.
ΑΣΤΕΡΙ ΣΒΗΣΜΕΝΟ
ΑΚΟΜΑ ΦΩΤΙΖΕΙ,
ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ
ΚΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΥΝΗΜΑ
ΚΡΥΟ ΘΑ ΦΕΡΕΙ.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΒΑΘΕΙΑ
Σ ΑΒΥΣΣΟ ΑΠΥΘΜΕΝΗ
ΑΚΟΜΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.
ΜΑ ΜΟΝΑΧΑ ΣΕ ΣΕΝΑ
ΔΙΠΛΑ ΣΑΝ ΓΕΡΝΕΙ
ΤΟΤΕ ΞΑΓΡΥΠΝΑ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΜΕΡΟ ΥΠΝΟ
ΣΟΥ ΚΛΕΒΕΙ.

ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΧΑΖΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ,
ΚΑΙ ΤΟ ΞΥΠΝΙΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΝΟΖΙΜΕΙ ΠΩΣ ΣΤΑ ΔΥΧΤΙΑ ΣΟΥ ΠΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ...
ΙΣΩΣ...
ΑΛΛΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟ...
ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΒΗΝΟΥΝ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ...
ΑΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ...


ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ: