το καλύτερο τραγούδι που θ' ακούσεις θα μιλά για τη δική σου ιστορία...

Το καλύτερο τραγούδι που θ' ακούσεις
θα μιλά για τη δική σου ιστορία...

Θα 'χει δράκους και πελώρια θηρία
να φυλούν του κάστρου την κυρία.

Θα 'χει αστέρια καμωμένα από αγάπη
και φανφάρες που θα κρύβουν κάθε απάτη.

Θα 'χει τραίνα φωτισμένα απ' το φεγγάρι
και δρόμους στρωμένους ως τον Άρη.

Ή αν θες λιβάδια σπαρμένα με αγκάθια
φίλους, σκύλους κι εραστές με εμπάθεια.

Βράδια άδεια, μεθυσμένα στη βροχή
σκέψεις κτήνη κι αναπάντητα γιατί.

Γέλιο, ψέμα κι αστειάκια της ντροπής
φλώρους φόνους και μη κυβερνητικούς φορείς.

Πάθη δάση με λαγκάδια και γκρεμούς
πληγωμένες οπτασίες σε ρηχούς ωκεανούς.

Τρομαγμένα μάτια και υστερικές φωνές
αθώα βογγητά σε κρεβάτια με εμμονές.

Δαίμονες αλαφροΐσκιωτους, σκιές αλλοπαρμένες
παραμύθια της οκάς, μάγισσες κρεμασμένες.

Το καλύτερο τραγούδι που θ' ακούσεις
θα μιλά για τη δική σου ιστορία...

Ιστορίες της Μητρόπολης 2

Ιστορίες της Μητρόπολης 2

Δρόμοι, σκοτάδια, καπνοί και σκουριά,

αλλόφρωνες αρουραίοι χορεύουν σατανική τζάζ.

Η φρίκη βολτάρει, κουνάει τους γοφούς της

και αρμέγει αγάπες.

Αστέρια σβησμένα και στύσεις φθηνές της πεντάρας.

Τη νύχτα κανείς δε κοιμάται,

μονάχα κάθε φορά ένας.

Τα έγχρωμα όνειρα βλέπεις δε φθάνουν

και η ζήτηση είναι μεγάλη.

Σπασμένα φανάρια, ζωή πλαστική σε μπουκάλι.

Το μυαλό του, νερό που κοχλάζει.

Κουμπωμένος με βία 3 χάπια

κι αρχίζει να βλέπει πως θέλει να μοιάζει.

Παραλία, ο ήλιος ακουμπά στα νερά

και το κορίτσι γελάει.

Κρατιούνται απ’ το χέρι, με γυμνά πόδια στην ακτή,

οι γλάροι ζηλεύουν, τους κάνουνε χάζι.

Τη χαρά τους σφραγίζει φιλί και πιο κάτω βρίσκουν παρέα μεγάλη.

Η ταινία μπερδεύεται, τεντώνεται, σπάει.

Τα όνειρα κρατούν λίγα δέυτερα μόνο.

Χα! Τι νόμιζες!

Στη Μητρόπολη ξημέρωσες πάλι...