Μετά από πρό(σ)κληση της Μενεξεδιάς για το ομορφότερο μέρος στον κόσμο, θα κάνω μια προσπάθεια να μεταφέρω την εικόνα ενός απο τα ομορφότερα μέρη που έτυχε να επισκεφτώ πριν περίπου 7 – 8 χρόνια, την Μονεμβασιά...
κάμποσες ώρες ταξιδιού εξαργυρώθηκαν με περίσια ευχαρίστηση μπροστά στη θέα του πελώριου βράχου...
λίγο περπάτημα μας χώρισε απ’ το να εισέλθουμε μέσα στην καρδιά του...
εκείνα τα βήματα ξετύλιξαν ιστορίες απ’την παρέα από παλαιότερες επισκέψεις μέχρι θρύλους για τρομερούς πειρατές και κουρσάρους που υπόταξαν το αιγαίο κάτω απ’ τη λάμψη των σπαθιών και των ματιών τους....
φυσικά δε θα μπορούσε να λείψει από τη συντροφιά μας κι ο Ρίτσος...
« Φραγκοσυκιές σαρκώδεις εκτινάσονται απ’ τους βράχους.
Ένας ρόδινος ήλιος ακινητεί πάνω απ’ τη θάλασσα της Μονοβάσιας.
Ο διπλός μας ίσκιος διαλύεται απ’ το φώς στο μαρμάρινο δάπεδο με τα πολλά πατημένα τσιγάρα,
με τις μικρές ανθοδέσμες γιασεμιά καρφιτσωμένα σε πευκοβελόνες...»
Σάρκινος λόγος, Αθήνα, 15 – 18 Φεβρουαρίου 1981.
Κι όπως φθάνεις η θέα, σου κόβει την ανάσα, μόνο μια μικρή φλεβίτσα πάλλεται στο λαιμό σου, να προλάβουν να μάτια σου να κλείσουν μέσα τους όλη την ομορφιά!
Το κάστρο επιβλητικό, μυστηριακό και ξεχασμένο στον χρόνο σ’ αγκαλιάζει ζεστά...
Εκεί ξεδιπλώνεται η ζωή... σοκάκια, café, ταβερνάκια, γωνιές με γιασεμιά, σπίτια γραφικά, ζεστά χρώματα... και σίγουρα κάποτε είχες ξανάρθει... αλλόκοτη οικειότητα...
Καλώς ήλθατε στην Μονεμβασιά!
πρό(σ)κληση, να μας πάρετε μαζί σας στο
ομορφότερο μέρος στον κόσμο που έχετε πάει! πείτε μας εσείς και τα έξοδα 
πληρωμένα!
καλλιτέχνης άνευ τέχνης,
τέλσον,
Άρης,
blue elephpant
και η if...ιγένεια.
