Τ’ όνειρο μου μπαλ(κ)όνι
Δώρο πολύχρωμο, τυλιγμένο κορδέλες,
τ’ όνειρο μου μπαλ(κ)όνι λουλουδένιο
πετά πάνω απ’ τα καλοκαίρια
και τα χείλη σου.
Βουτά στο ποτό σου
και κολυμπά στα παγάκια.
Παίρνει τον καπνό του τσιγάρου σου
και τον χορεύει με λάγνες κινήσεις.
Βροχές τα φιλιά σου να λούζουν
το χρόνο, τις ώρες, εμένα.
Με χέρια αδειανά όμως
και πάλι περιμένω
και τότε οι ώρες
στεγνές, άκαμπτες κι έρημες
γδέρνουν τις σκέψεις
που κοιτούν θλιμμένες έξω απ’ το παράθυρο.
Και ξάφνου βλέπουν το μπαλ(κ)όνι πάλι να πετά!
Τ’ όνειρο!
Ξέρω κι εγώ θα σου λείπω λίγο...
20-02-2008
Αθήνα.
5 comments:
αν θλίβεσαι και εσύ μικρούλα μου...
Καλημέρα
καμιά φορά, επειδή το σύμπαν τείνει στο άπειρο, όλο και κάποιος ξεχνάει να συνωμοτήσει να βοηθήσει ώστε να ζήσω το προσωπικό μου όνειρο...ε, τραβάω και γω κάτι μικρά ζόρια...δεν είναι τίποτα όμως, τα πρώτα 100 χρόνια μόνο, μετά συνηθίζει κανείς...
;Ρ
Παιγνιδακι ηρθε και σε περιμενει!
http://no-name.pblogs.gr/2008/02/h-maska-moy.html
ετσι σκέφτεσαι?
...ενδιαφέρων σκέψη
http://meneksedia.pblogs.gr/2008/02/199815.html
Post a Comment